...dłuży mi się niemiłosiernie... Czemu, przecież podoba mi się...? To wina czegoś innego, wizja zmian nadeszła, acz jak zawsze rychło w czas... I to nie okładki... Komu w drogę temu czas, prawdaż? Jak zatem rozegrać tę partię? Hmmm... Wewnętrzny antagonizm to nic przy zewnętrznym ekshibicjonizmie...
Rok również mi się dłużyć zaczął... I to dwa tysiące drugi... ,)
Chciałbym się cofnąć teraz i w tym momencie w czasie do roku 1001... Tylko zerknąć, jak wtedy wyglądały miejsca mej obecnej egzystencji na tym łez padole ,). Może kiedyś zobaczę, ale niestety wiąże się to z przezwyciężeniem liniowości czasu. My, śmiertelni, z powodu tejże liniowoiści umieramy... Więc może jakoś potem to zobaczę... ? Możew tak, może i nie... Nie? Mich. - pamiętasz o zakładzie? Wiem, że ja wygram... może nie tyle sam zakład, ale pierwszą [i jedyną] szansę... Wcale mnie to nie martwi, kto nie lubi czasem być pierwszym... ,)
Bredzę, więc kończę...